Canso.

Por Alex Sueiro

Estou canso. Canso de non facer nada. Canso de ver todos os días o mesmo, de tomar o mesmo almorzo. Canso de ver as mesmas desputas e de discutir coa xente, sea da familia ou non. Estou canso de preguntarme pola xustiza divina, que esolle aleatoriamente o destino da xente, e ter que ver como unha persoa que traballou toda a súa vida a prol da súa familia e de levar un prato de comida á mesa se degrada ante os meus ollos e non poder facer unha puta merda. Canso de camiñar media hora ata o insti polo mesmo camino día sí e día tamén. Canso de chegar a un lugar que detesto, sentarme, e ter que escoitar durante seis horas cousas que nin me interesan nin me servirán de nada na vida. Estou canso de andar estresado con respecto a un exame, ogándome a vida por un número que indica soamente se o que vomitei valeu de algo ou non. Canso de ver as mesmas caras aburridas e amargadas na xente, nos profesores…canso de non saber que vai ser da miña vida o ano que ven, de non saber que carrera vou estudar, ou se vou estudar algo. Canso de vivir nunha sociedade onde non se incentiva o esforzo e onde soamente se adestran ovellas para o rabaño. Canso de ver e vivir nun país onde se incentiva o non facer nada por riba de carreiras superiores e estudos.

Estou canso de oír que todo va mal, que precisamos un cambio. Estou canso de escoitar AS MESMAS FODIDAS VOCES POPULISTAS dicindo que a xente está a pasar fame, e que a situación non é boa en absoluto. Canso de escoitar todo iso e de non ver cambios, soamente xente laiándose e dicindo cousas que se poden ver día a día. É coma se vas á praia e alguén che está a dicir cada dous segundos que a auga molla. Estou canso de ver a nenos de 13 anos fumando e filosofando sobre o dura que é a vida, canso de ver unha sociedade onde todo é un caos, un circo; onde todo vai ao revés. Tódolos valores morais que presuntamente che inculcan dende neno, coma o traballo, o esforzo, constancia, a bondade e honestidade, vanse polo retrete cando escoitas que botan a unha muller dunha empresa por estar embarazada, ou cando ves nas noticias que as rúas están cheas de xente desahuciada e mentres tanto hai miles de casas vacías. Canso de comprobar que os país xa non son os superheroes que criamos cando éramos nenos, capaces de todos e dotados da razón absoluta.  Canso de ver como todo se desmorona, e ter que sorrir disimulando que todo vai ir ben, e que todo pódese arranxar agás a norte.

Non, esto non se vai arranxar. E non me refiro a España, que xa per sé é algo digno de ser visto por médicos especializados en problemas psiquiátricos. Falo da humanidade. Dende tempos inmemoriais o ser humano tratouse de matar entre sí, e ao abrir un libro de historia ves que é por caralladas, coma por unha muller (Troia), ou pola relixión (cruzadas). Se en miles de anos de historia somos capaces de desenvolver as ciencias de mil maneiras, de ir ao espazo ou estar preto de descubrir as orixes do universo, e sen embargo ser incapaces de solventar os problemas que lle afectan á humanidade dende que esta mesma existe, paréceme que nada serve xa. Nada serve. ¿Paz? Paz é unha palabra inventada para designar “non che rebento a cara porque obteño diñeiro e recursos se non o fago”. Paz é o mesmo que “mentira”, e o peor de todo é que non debería de ser así; somos nós os que lle damos ese significado.

Canso de aturar, canso de ver, canso de que ninguén faga nada e de non poder facer nada.

Semella que o mellor que un pode facer por esta sociedade, esta humanidade, é coller unha pistola, poñela na sen, e facer unha puñeta ao mundo antes de apertar o gatillo. Pode que o que nos impida facelo sexa ese anhelo e esperanza que ven de serie connosco, xunto co odio.

Unha rima que abrolla sen versos...

"Silencio da Noite."

Cando te vexo sorrir na noite,

e espreguizar eses ollos de morte,

recorres por todo o meu lombo,

un solo, un duro golpe.

Na terra que xa nos desterra,

ó desexo e a morte silandeira,

que mentres te miro noite enteira

polas noites buscas quen te queira.

Como carne que esvara en silencio,

polos osos do bo e o sedento,

escoitote negro silencio,

e de verte xa so esmorezo.

Unha rima que abrolla sen versos

un cantar que fai duro o silencio

o silencio que berra calado

un calar que runxiu sempre escelso.

Por Serxio María

Seminario de cine: Guion curtametraxe en galego

MYTHOSIS

Por Alex Sueiro

Aqui vos deixo un guion en galego escrito por min. O argumento versa sobre os enfrontamentos que se producen cun mesmo...convídovos a todos/as a lelo, e a deixar as vosas opinións, tanto aquí coma no apartado de cine, onde o colgarei tamén. Tan só lle tedes que dar clic no enlace para lelo en liña. Espero que vos guste, un saúdo!

https://drive.google.com/file/d/0B3TqEaGL4-rWaFVwNnFSUDM1R1U/edit?usp=sharing

MYTHOSIS

O Seminario de Lingua da Asociación Cultural Alborexar, ratifica os posicionamentos da RAG perante a palabra polbo.

Logo de que se lle propuxera á Real Academia Galega, incluir o castelanismo pulpo como palabra normativa os membros do Seminario de Lingua Galega de Alborexar, xa manifestamos o noso desexo de velar pola única palabra normativa polbo.

Dende o seminario de lingua parécenos, abertamente un escándalo tentar ferir a lingua introducindo castelanismos, lusismos ou solecismos. Por iso manifestamos públicamente a través deste comunicado o no apoio a Real Academia Galega, a cal xunto ó Instituto da Lingua Galega, recoñecemos como únicas autoridades normalizadoras para o galego.

Co rexeitamento de castelanismos axudamos a nosa lingua a ser máis pura limpa e correcta, a continuación remitímoslles o comunicado da Real Academia Galega.

"A Real Academia Galega ratifícase na súa escolla de polbo como forma normativa recomendable, tal como estableceu xa no seu Vocabulario ortográfico da lingua galegae no Dicionario da lingua galega, polas seguintes razóns:

1. Non hai ningunha dúbida de que polbo é voz patrimonial galega, que está documentada amplamente desde a época medieval e viva na fala actual.

2. A palabra pulpo, moi utilizada na fala actual, suscita dúbidas sobre o seu carácter patrimonial.

3. Un dos criterios establecidos para a escolla entre formas léxicas para a variante normativa do galego é que "entre dúas voces ou variantes concorrentes, unha das cales é indubidablemente galega e diferencial e a outra dubidosa, escóllese a primeira".

4. A palabra polbo, diferencial e galega, e consolidada actualmente no uso escrito, presenta continuidade cara ao sur no portugués polvo."

Ata sempre, Presidente.

Onte, día 23 de Marzo do 2014 aos 81 anos falece unha figura moi importante no noso estado democrático, o que se lle pode considerar pai da democracia española, unha persoa que tivo man na Transición, unha persoa que uniu ás dúas partes de España. A persoa que foi valente ante o fallido Golpe de Estado do 23 de Febreiro de 1981, unha persoa que se mantivo pese ás críticas que lle choveron cando o Rei Xoan Carlos o nomea coma Presidente do Goberno, foi no 2005 cando o seu fillo comenta publicamente a situación que estivo a pasar durante nove anos, un Alzheimer que pouco a pouco o vai apagando, dende non recoñecer ós seus familiares até non saber quen era o Rei, unha enfermidade que o rematou onte ás 15:03, alí onde esteas....

Descansa en Paz, Adolfo Suárez!

Por David A.

Novidades importantes en Alborexar

Na reunión de onte ocorreron varios feitos importantes: a elección do novo Secretario, a intervención dalgúns membros con ideas ou suxerencias para mellorar Alborexar, e a toma de diversas decisións e exposición de proxectos nun futuro próximo, traballando sempre de cara á xente.

O novo secretario, Alejandro, fixo unha exposición acerca de como veía a Asociación, propoñendo diversas melloras e algúns camiños que se poderían seguir, baseándose nun maior pulo a Alborexar e en animar aos demais membros na elaboración de proxectos, promovendo a importancia deste Blog e de redes sociais coma para poder chegar a un público máis amplo. Álex, un dos diretores do Seminario de Música, tamén realizou unha intervención, onde tratou algúns puntos que deberíamos mellorar todos dentro de Alborexar, propoñendo algúns cambios necesarios  e ideas interesantes que iremos aplicando, coma a creación dun Seminario de Crítica e Opinión, no cal a xente poida expresarse con liberdade e poner o que pensa ou opina sobre diferentes temas de actualidade importantes para todos, recalcando a importancia e a necesidade de que a xente teña voz para dicir o que pensa.

Cabe destacar tamén a importante intervención de David, que nos explicou algúns proxectos que realizará Alborexar nun futuro próximo, ademais de comentar con nós algúns detalles dos mesmos e propoñendo ideas. Os Seminarios de Cine e Literatura tamén tiveron voz, por parte de Xabier e Carolina, respectivamente, relatando tamén as súas ideas de futuro. O Seminario de Cine, ademáis de continuar coas críticas cinematográficas neste Blog, ten pensado desenvolver algún proxectos vía Youtube por exemplo, ou outros relacionados co mundo do sétimo arte que iremos desvelando pouco a pouco. Unha novidade a destacar é a aportación ao Seminario posiblemente de Literatura, de noticias, proxectos e demáis novidades do mundo da banda deseñada ou cómic.

Alex,Xabier e Félix, Seminario de Cine

                  

David, dos Seminarios de Política e de Deportes

Álex e Mauro, do Seminario de Música

Resumindo, que Alborexar segue a crecer pouco a pouco, tentando facer a cultura accesible e barata, como debe ser. Seguimos o noso camiño con ganas de traballar e cun gran sorriso sempre presente. Seguide atentos a este Blog, e ás Redes Sociais, para seguir ao tanto das sorpresas, proxectos, e curiosidades que vos iremos desvelando!

Exitoso concerto fundacional da Asociación cultural Alborexar!

Hoxe estrenouse Alborexar, en Ourense, grazas a colaboración dos nosos compañeiros do café cultural Auriense. Despois dun mes de traballo en por os piares para este exitoso proxecto por fin podemos ver o noso proxecto cumplido e Alborexar comeza a difusión cultural que prometeu.
A nosa cidade e o noso país pode ter seguro que a actividade cultural seguirá viva mentres Alborexar exista.
Neste concerto ó que acudiron en torno a medio centenar de persoas tocaron dous grupos ourensans, Gorilas a Pilas dentro do estilo punk e New Day Rising dentro do rock alternativo.
Coa participación de ámbolos grupos demostrouse tamén unha vez máis que entre a nosa mocidade hai compromiso de traballo para que a nosa música viva mil primaveiras máis como versaba don Álvaro Cunqueiro nun dos seus poemarios. Agradecemos por suposto ós asistentes a participación neste concerto, que como marcan os estatutos da asociación estivo presidido pola bandeira nacional e o logotipo de Queremos Galego xunto ó de Alborexar.

A cultura a orde do día.

Dende Alborexar seguimos a traballar para poder levar este proxecto adiante , o outro día levamos a cabo unha pega de carteis polas rúas de Ourense , para que quen este interesado en unirse a nosa gran familia poida sen ningún tipo de problema.

Por outra banda , tras ter problemas técnicos co concerto pódovos asegurar que xa que o día 1 de marzo non é dispoñibel para poder realizalo, tentarase facer o máis pronto posíbel e dirévomolo esta semana como moito tardar.

Durante este tempo que estivemos ausentes , levamos a cabo a realización dun  ¨Manifesto¨ por parte do Seminario de Politoloxía que pronto subiremos para que o apreciedes con soltura e comentedes o que pensades sobre ese traballo.Tamén , gustaríame informarvos que se produxo un cambio dentro da noso equipo , xa que o apartado de ciencia agora é levado por Jorge Cordero Bermúdez que coa súa gran experiencia no mundo da ciencia damos un salto de calidade na nosa forma de traballo.

A parte de todo esto , engadimos a tres persoas máis e moitos interesados en unirse a nós , pero non é suficiente fainos falta máis xente , Ourense ten que ser escoitada por  todo o mundo , que quere e defende a súa cultura e ser importante.Temos varios proxectos entre as mans , un deles a presentación formal e outras moitas máis sorpresas.

                                                                                     Un saúdo do Director de Alborexar.

NOVA PARA O CONCERTO DE APERTURA.

Concerto de apertura:

A partir de hoxe , os grupos interesados en participar no noso acto inaugural gustaríanos que nos mostren a súa intención por tocar e demostrar que realmente todos teñen un gran potencial.Gustaríanos ter conversas cos grupos interesados para saber as intencións de cada un e tamén simplemente para amosarlles o proxecto para que vexan que imos enserio e que somos unha asociación que ten moi claro o que quere facer e que vai traballar para cumplir os obxectivos.

Para iso tedelo moi fácil contactade mediante o noso twitter (@Alborexar) unha mensaxe privada ou mandádenos un correo electrónico a dirección oficial que é a seguinte : alborexarourense@gmail.com

Esperamos que vos animedes e nos axudedes , grazas polo voso tempo.

Opinión sobre a Asociación.

PARA ALBOREXAR:

Nestes tempos que vivimos a cultura vese minorizada e o seu espallamento é menor; á xente preocúpalle máis comer e dormir que ter alguna noción da realidade onde vive. Viven encerrados nos seus mundos cheos de soidade e vagancia cegos sobre o mundo que os rodea.

Realmente teño boas vistas acerca deste proxecto. Teño a sorte de coñecer á maioría dos seus membros e podo dicir que son xente que realmente ten a iniciativa e a disposición necesarias para desenrolar un proxecto de tal calibre. Alborexar pretende darlle a volta á tortilla: abrir a mente, espallar cultura, coñecemento e diversión; facer un proxecto común e sen malas intencións con vistas a desenvolver numerosas actividades; é unha iniciativa que, se está ben organizada, pode resultar xenial. Eu non son membro, ao menos de momento, senón colaborador; traballarei man a man con eles no que poida, tanto no blogue coma nas diversas actividades que se van planear facer.

Persoalmente, paréceme que a intención é boa, e os obxectivos, lexítimos; culturalizar á xente, mediante a organización de debates, seminarios ou coloquios é unha forma moi boa de espallar a cultura e permitir a creación de diversas opinións e correntes de pensamento entre a xente. E é que non son máis ca un grupo de xente nova, que divertíndose e desenvolvendo actividades pretende compartir o quelles gusta ou no que saben mais ca os demáis: xa sexa música, deporte ou cine, preténdese facer chegar á xente unha mensaxe positiva acerca da creación e do desenvolvemento do ser humano coma persoa racional, dende unha perspectiva tamén galeguista, tendo en conta a terra de Galicia, resaltando tamén a nosa cultura, arte e literatura propias.

Alborexar, malia que acaba de nacer, pódese converter nun proxecto moi interesante, cargado de creatividade, diversión e boas intencións. Agora é o turno de traballar a prol dos obxectivos, e necesita á xente, ao público, para facelo funcionar tamén; é unha iniciativa aberta a todos, da que todos podemos disfrutar. E eu, dende a miña postura de colaborador, tentarei axudar en todo o que sexa posible. 

Deséxovos moita sorte rapaces.

Boa sorte, Alborexar!

Futuro Prósprero.

Asociación Cultural Alborexar.

A primeira reunión levounos ós integrantes a compadecer na nosa sede , para comezar a traballar moi duro dende o primeiro momento.Os temas a tratar foron a formación dos seminarios , coas suas consecuentes votacións e comezar xa a visualizar proxectos no horizonte non tan lonxano.Polo momento o noso obxectivo é ir trballando semanalmente e preparando o que será a nosa gran posta en escena , para iso tamén necesitamos que vós participedes e axudedes , porque temos que recordar que a parte máis importante de todo isto sodes vós e voso disfrute da nosa gran cultura.

A partir de agora comezaremos unha nova etapa, para iso estaremos organizados da seguinte maneira ,da forma máis eficiente posíbel:

-Director : Samuel Vázquez González.

-Secretario e tesoreiro: 

SEMINARIOS:

-Seminario de Música: Alex Dasilva Alonso e Mauro Martínez Sánchez.

-Seminario de Desenvolvemento Político: David Alonso Soto.

-Seminario de Deporte Galego: David Alonso Soto e Samuel Vázquez González.

-Seminario de Ciencia: Diego López-Navarro Guerrero.

-Seminario de Lingua e Literatura:Serxio María Rodríguez Álvarez.

-Seminario de Cine: Mauro Martínez Sánchez.

                      *Colaborador:Alejandro Sueiro Paz.

-Seminario de Ocio e Xuventude: Serxio María Rodríguez Álvarez 

                

Comezamos ,con moita ilusión.

Dende Alborexar , como director que son , quería dar as grazas en nome meu , do meu secretario e de todas as persoas que fundamos esta asociación. A todos se nos foi a vista algún día , nos libros de galego , nas enciclopedias , apreciabamos  nomes coma a ¨Xeranción Nós¨ ou mesmo ¨As Irmandades da Fala¨ , homes que foron capaces de cumprir todos os seus obxectivos, de quedar na memoria de todos os galegos e de facer historia.

Coma eles, nós, tamén  inadaptados, no ano 2014 , tamén desexamos facer historia , nesta cidade Ourense e na nosa terra , Galiza , desexamos modernizar a visión da cultura galega en todos os sentidos do termo.A cultura galega viviu sempre moi suxeita a estereotipos , sen evolucionar coa sociedade e ahí entramos nós , como xa dixen , os inadaptados , buscando actualizar esta cultura tan esencial para o futuro de todos os galegos e sobretodo , aprender a disfrutar e pasalo ben na cidade de Ourense cos nosos actos e  nun futuro en toda Galiza.

Dende a nosa Asociación só podo anticiparvos que  esperan moitas sorpresas que deixaran a moita xente da cidade anonadada , como xa dixen antes , moitísimas grazas pola aceptación na nosa entrada nas redes socias.